Standar Ganda

"Dhe .... aku arep matur lan njaluk kawicaksananmu !", ngono tembunge Lik Salim kanthi wanda bramantya marang Nasrudin Hoja sing nalika iku njabat dadi Ketua RT kampung kono.

"Kosik ta Lik ... ana apa ta kok sajak wigati ngono ?"

"Ngene Dhe, ning ya aja malah dadi kagetmu ... "

"Piye piye ndang kandhaa ta Lik .... ana apa kok gae trataban ae ?"

"Anu Dhe, aku arep lapur lek sapi-ne Wak Dul mateni sapi-ku!"

Kanthi sareh kebak kawicaksanan, kaya biyasane Nasrudin ngedhemke swasana,

"Sik sik kosik Lik .... aja kesusu nuduh sing ora-ora, engko isa dadi pitnah lho !"

"Ning tenan'ok Dhe , sapi-ne Wak Dul sing melakukan pembunuhan !"

"Ah ya ra ngono ah .. lha sapi lak ra ngerti lek tumindake iku kriminal ta Lik. Sapi-sapi iku dha berik, ra kejarag sapi-mu sing mati. Wis wis .... perkarane aja diteruske, ditampa sebagai musibah wae ya, pasal hukum-me angel iku Lik. CASE CLOSED !"

"Oo ya wis lek ngono, ning laporanku mau jane durung rampung ok Dhe."

"Apa maneh Lik ?".

"Anu Dhe, sing berik mau duk sapi-ku thok, ning sapi-mu barang !"

"Njur piye ta ?"

"Sapi-mu ya mati disundhang sapi-ne Wak Dul ... "

Krungu lek sapine ya mati berik karo sapi-ne Wak Dul, karo njenggirat kaget campur muntab Nasrudin terus ngunandika sora ngene,

"Haaah ... sapi-ku ya mati ???. Kosik Lik, coba tak delenge PRIMBON-ku dhisik, mbok menawa isa digoleki pasal-hukume nggo ngukum sapi-ne Wak Dul !"