Ora Tinitah Dadi Kuldi

Ndilalah, mbuh kepiye mula bukane, kuldi-ne Nasrudin Hoja mbedhal mlayu ora ketututan, ilang. Nasrudin bingung ngalor ngidul nggoleki klangenane mau, ning ya tetep wae durung ketemu.

Sak jroning ngubengi kampung ngalor ngidul ngetan ngulon nggoleki kuldi-ne, Nasrudin ndremimil dedonga tanpa ana kendhate,
"Dhuh Gusti matur nuwun sanget, dhuh Gusti matur nuwun sanget ...."

Nyumurupi Nasrudin sing ngono mau tangga-teparone padha bingung, hla wong kuldi-ne durung ketemu kok wis ngaturake panuwun. Wak Dul sing sajake wis ora kuwat ngampet gumune banjur nakoni Nasrudin ngene,
"Dhe, kowe ki kok nganeh-anehi, kelangan kuldi lan durung ketemu kok wis ngaturake panuwun. Karepmu ki kepiye ta Dhe ? "

Krungu pitakone Wak Dul ngono iku Nasrudin terus marani Wak Dul ambek mbisiki ngene,
"Anu Dul, aku ngaturake panuwun ki marga aku ora tinitah dadi kuldi. Upamaa ngono aku rak ya isa melu ilang sisan ta Dul !"